Gönül

Dað baþýnda yoldaþ idim çobana.
Sakindim sükunum yeterdi bana.
Gönül bu iþleri baþýma açtýn.
Taþ bulamaz oldum artýk sapana.


Yâr dedim yarýldý yer yedi kere.
Hasret kaldým dal boyludan habere.
Daðlara kar yaðdý ovaya dolu.
Terazi yok içimdeki kedere.


Suna boylu yâri düþümde gördüm.
Hayal âleminde saçlarýn ördüm.
Hasret bir çýð olup düþtü baðrýma.
Aþk daðýnda azýksýzdým ve kördüm.


Gönül dilim varmaz hâlimi arza.
Tahammül kalmadý candaki naza.
Bu periþan hâlle benzedim güze.
Akýl sýr ermiyor sendeki raza.


Ey gönül yaþ elli býrak yakamý.
Ýstersen acýma boz fiyakamý.
Kendini hep onsekizde sanýrsýn.
Sendeki gaflet mi yoksa þaka mý?


Git gönül git artýk uðraþma benle.
Aþk köprüsü boy ölçüþür ecelle.
Boran þimdi burda sevda daðlarý.
Bu iþler içinden çýkmaz mecelle.
Ankara,30.06.2010 Ý.K





Sosyal Medyada Paylaşın: