SUSKUN KENTLER DİYARI

Önce annemden kalma yadigar bir
Saç tokasý saklandý arka bahçeye
Gündüzleri boyadýðým aðaç, akþam olunca
Saklardý bütün güzel renkleri.
Nice zahmetlerle serptiðim yýldýzlarý
Güneþ toplardý bir bir sabahlarý.
Hain bir kedi kýrardý saksýlarý
Dilimde yarým yamalak öðrendiðim
Babamýn diliyle söylemeye çalýþýrdým þarkýlarý.

Sepetime doldurduðum çocukluk düþlerimle
Yol alýrdým kimi zaman acý tatlý silkeleyerek kilimleri.
Aklým takýlý kalýrdý bunca cebinde taþýnan kimliklere
Anlamazdým neden bazý çocuklar sahipsizdi.
Yýllar sonra ben âþký dilenirken onlar ekmek isterdi.
Önce annemden kalma “ana sözler” terk etti beni.
Yüzüme vuruldu bütün ayrýlýklarýn kilidi
Dilimde yarým yamalak öðrendiðim
Anamýn diliyle söylemeye çalýþtýðým þarkýlar kirlendi.


Gökyüzüne bakardým kirlenmiþ avuçlarým yýkansýn diye
Bulutlarýn akmasýný beklerdim yarý uykulu
Kuþlarýn baharla geldiðini öðrenmiþtim
Hep mutluluk getirecek diye umut dolu yarýnlar
Taþýrdým, çocuk önlüðümün düðmelerinde
Yakamda baharý çaðýran gül olurdu
Sonralarý öðrendim hayatýn istediðin gibi gitmediðini
Çamura çökünce akýl veren dost kisveli
Düþmanlarýn gizlendiðini.

Ýnsanlar çoðu zaman aptal kutusuna saklý
Acýlarý yaþarlardý geceleri, misafir olduklarý evlerin
Duvarlarýnýn dili hep bilmedikleri dillerden
Aðýtlarý gizlerdi.
Sahte tebessümlerle tek kelime edilmeden
Kirli tabaklar kalýrdý mobilyalarýn üstünde
Kim ne konuþtuðunu bilmeden aranýrdý
Can sýkýntýsýna eþ telefonlardan.

O vakitler daha mektuplarýn beyaz kaðýtý kirlenmemiþ
Kestaneler de soba üstünde piþerdi.
Sel baskýnlarý girmezdi yaþantýlarýmýza
Toplum olarak depresyon geçirmezdik
Aðaç altýnda oturmuþ dinlerken birbirimizi.
Önce annemden kalma yadigar kedi
Terk etti bizi, sonra da
Kaldýrým taþlarý sakladý bütün gizlerimizi.

Sonra çok konuþup da birbirini anlamayan kitlelerin
Ýçinde suskun kentler diyarý kaldý.


M.S./2010
KAHRAMANMARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: