1. Gece oldu sevgili Siyah pelerinli bir hüzün kol geziyor sokaklarda Ýnsanlarýn evlerine çekilmeleri ondan Camlara vuruyor Duvarlardan sýzýyor Odalara siniyor Yorganý üstlerine çekiyor insanlar korkuyla Ahh hüzün kaçaklarý Bilmiyorlar Bilmiyorlar
Ben uyumadým sevgili Geceyle göz göze geldim, Beni baðýþla bilirsin ‘göz göze gelince bütün evliler bekar’
2. Bana yazdýklarýný okudum... Yaralý ezgiler gibi…
Uzaklardaydýn, belki de çoktan unutmuþtun Ama varlýðýn ne çok þeydi benim için Unutulmuyordu hiçbir þey
Kalbin doðusu batýsý yoktu Güneyi kuzeyi yoktu Ne yana dönsem Sen vardýn
3.
Biraz önce gördüm fotoðrafýný Uzaklara bakýyordun Ama kalbine yakýndý gördüðün
Þiirli dudaklarýn susku aralýðýnda Gözlerin su gibi önüne akýyor Yemeninde hare var Ve güller… -saçlarýnda görmeyi ne çok isterdim þair gibi söylemeyi-: ‘Saçlarýna Kýzýl güller takayým Salýn da gel, Bir o yana Bir bu yana!’
4.
Seni düþünüyorum Çünkü neyi düþünürsen onu yaþarmýþsýn. ‘Ayrýlýk trende deðil insanýn içinde baþlar’mýþ. Ben seni hep yanýmda düþünüyorum Ben seni hep gecemde düþünüyorum Ben seni hep duamda düþünüyorum Seni düþünüyorum
Varsýn Varsýn Belki bir camýn ardýndasýn Belki bir telefonun ucunda Varsýn Varsýn
vakit geceyarýsýný çoktan geçti sabaha az kaldý uzun zaman sonra senin yüzünü/sözünü gördüm ve beyaz boþluða býraktým kendimi sözlerim bu beyazlýkta kirli lekeler gibi duruyor olabilir ama neylersin Sosyal Medyada Paylaşın:
yunusemredeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.