Sevgili ........., Dün gece seni gördüm düþümde, ýssýz bir vadinin, kuytu bir köþesindeydik ikimizde. Yalnýzdýn, Hüzünlü ve kederliydin. Yýllarýn yorgunluðu okunuyordu gözlerinden. Ben ise, Beni bir daha sorma caným ............ Her zamanki gibiyim yine, Yine gecenin koynunda, Güneþi arýyorum sessizce. Daha nasýl olabilirim ki? Görüþmeyeli yýllar geçti deðil mi. Zaman nasýlda su gibi akýp gidiyormuþ meðer, Ýlk görüþtüðüm aný hatýrlýyor musun, Sevindiðini sanmýþtým o an, Ama nedense hiç görememiþtim o sevincini, Ýçimde aðlýyordum göl kenarýnda Zaten, Uzun bir süredir görüþememiþtik biliyorsun. Doyasýya hasret giderememiþtim ben sana, ondan olsa gerek benim hasretlik .............. Biran, Bana bakýp aðladýðýný hissetmiþtim, Nasýlda zor tutmuþtum kendimi bir bilsen, Yaklaþýp elini tutmuþtum usulce, Islak gözlerine bakýp, Yüzüne ellerimi sürmüþtüm, Yüzünde, Yüreðinin sevgisini his etmiþtim doyasýya, Aðlýyordum. Biliyorum bir düþtü gördüðüm sadece, Ama sabah uyandýðýmda, Hala gözlerimde akan yaþlarýn, Ýzleri kalmýþtý yanaklarýmda, Adý düþte olsa, Gerçek olmasa da bu anlattýklarým, Nede çok özlemiþim seni bir bilsen, Bir bilsen benim caným ............. Sosyal Medyada Paylaşın:
DERTYOLDASI MEHMET avar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.