DOLUNAY

Daðlarda,bir sevdanýn türküsü yankýlanýr,
Hasrettir,özlemdir,sevgidir,hüzündür.
Ferha’týr Þirin’in hasretiyle aðlayan,
Tahir’dir,Zühre’sine kavuþmak için çýrpýnan.
Mecnun’dur,Leyla’sýný arayan.
Daðlar inim.inim inler,
Bulutlar,sevdalýlara göz yaþý döker,
Kuþlar,yanýk,yanýk yakarlar aðýt,
Büyük aþklara saygý duyarak.
Seher yelidir,aðaçlarýn dallarýna fýsýldayan,
Aþýklar üzülmesin diye sessizce esen.
Eller semaya uzanmýþ yalvarýr,
Kapanmýþ bir aþýk secdeye,yakarýr,
Gökteki dolunay bekler,bekler.
Bekler ki aþýklar kavuþsun.
Bir baykuþ sesi,bozar ahengi,
Huzurun ortasýna düþen bomba gibi.
Ürperir canlýlar,duyulur sesi kalplerin,
Semavi gecenin,ulvi atesi söner,
Yaþam,monoton haline döner.

29.06.2010
Adil ÜREKSOY
Sosyal Medyada Paylaşın: