KARINI ALMIŞ YİNE

Karlý daðlar, karýný almýþ bu yýl,
Sýcak günlerle savaþa yine baþlamýþ,
Karlý daðlar, kürtüklerini yine saklamýþ,
Yazýn karlý daðlarýný sevenlerine…
Karlar, ýlýk ýlýk sessizce eriyor,
Ýnsanýn kalbine bir soðukluk veriyor…

Kar yedik, hem de kana kana,
Mayýsýn tam da otuzunda.
Çiðdemler saklanmýþ karýn altýna,
Kar eridikçe çiðdemler gülüyor,
Güldükçe gün yüzüne çýkýyor…

Çiriþler, daðlarýn eteklerinde,
Kar kürtükleriyle arkadaþ olmuþ,
Körpecik yapraðýný rüzgâra býrakarak,
Hepsi de sevinçten dört köþe olmuþ.

Kekik otlarý, burcu burcu kokuyor,
Rüzgârýn altýnda sevinç, neþe doluyor,
Koklayan yüreklere enerji oluyor.
Karlarýn eteklerinden aþaðýlara,
Sular, þaldýr þaldýr akarak,
Yanmýþ yüreklere su serpiyor.

Pýnarlar güldür güldür akýyor,
Coþmuþ sulak yaylalarda,
Otlar, sular içinde yüzüyor,
Çiçeklerini sýra sýra diziyor…

Daðlar bezelidir, rengârenk çiçeklerle,
Zirveler, ovalar örülüdür böceklerle,
Çobanlar sürmüþler, koyun sürülerini,
Kuzularla buluþturmuþlar kekiklerini.
Köpekler, sürülerin etrafýnda dört dolanýr,
Sahibinden baþkasýna hemen dadanýr.
Koyun peyniri, bir baþkadýr yaylalarda,
Yavan ekmeðin tadý unutulmaz sulaklarda.
30 Mayýs 2009
Karababa Daðý/Akdaðmadeni-Gemerek
Sosyal Medyada Paylaşın: