Bir güldük dünyalar bizim oldu Bir “gül”dük utangaç bakýþlar arasýnda Yine güldük sonra… Bir gül kýrmýzýlýðýnda ve hâlâ, Utangaç bakýþlar arasýnda
Hiç kimse böyle derinden bakmamýþtý bana Gerçekti; O derin, sýcak ve biraz da utangaç bakýþlar…
Deniz hiç bu kadar mavi ve huzurlu, Ufuk hiç bu kadar aydýnlýk ve mutlu görünmemiþti Yüzümüz güneþe dönük…
Güneþ, hiç bir zaman böyle güzel yakmamýþtý tenimi Acýsýz ve þikâyetsiz Hiçbir ten kendim gibi olmamýþtý þimdiye dek Yadýrgamadan ve benimseyerek…
Ve ben; Kimseyi sevemedim bu güne kadar Böyle fütursuzca! Hiç kimse ve hiçbir þey için böyle içten haykýrmadým Korkusuzca…
Seni seviyorum!
Seni seviyorum!
Seni seviyorum!
Geçmiþten ve yürekten geliyor bu aþk /yeni deðil Eski bir þarký gibi küllerinden doðdu bu sevda /yalan deðil Ayrýlýklar uzun sürdü ama, Onlar ayrýlýk deðil! Çünkü “ayrýlýklar da sevdaya dâhil” demiþti þair…
Olur verdik biz bu aþka /gözlerimizle Gönül verdik yüreðimizle, cesaret verdik Su verdik ellerimizle, þekil verdik
Mühür vurduk biz bu sevdaya mühür! /Dudaklarýmýzla Hiçbir çilingir açamaz artýk bu mührü Bizden baþka…
Sevgilim, bir tanem Ancak biz açarýz bu mührü, Yine bir gül kýrmýzýlýðýnda Ve Utangaç bakýþlar arasýnda…
Seçkin Tanyýldýz 18,08,2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
seçkin tanyıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.