Gecenin karanlýðýnda... Bir kelebek havalanýr... Herkes uyurken... Nedeni yoktur... Öylesine.. Uçar.. Uçar.. Uçar.. Konacak yer arar... Konar...: Aðaca.. Binanýn çatýsýna.. Bir arabanýn dikiz aynasýna... Balkona asýlmýþ çamaþýrlara... Uyuyan bir köpeðin tüylerine .. Çöp tenekesinin kapaðýna .. Yerlere atýlmýþ kaðýt parçacýklarýnýn üzerine.. Sokaða atýlmýþ küçük bir kýzýn kýrýlmýþ küçük tokasýna.. ... ... ... ve.. bir buluta konar.. bembeyaz bir buluta.. simsiyah gecenin içinde.. ... ... ölü bedeni.. karanlýðýn içinde seyre baþlar.. ... ... bir müddet sonra... süzülür.. bir “papatya”nýn üzerine doðru.. ve iþte.. en sonunda... bulur.. konacaðý yeri.. ... ... Papatyalar diyarýndan sevdiðine bir papatya ikram eder.. Bu ölü bedeninin yapacaðý kadar.. ...
Kalem Çizikleri Sosyal Medyada Paylaşın:
kalem_cizikleri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.