ÜŞÜYORUM

ÜÞÜYORUM

Üþüyorum
Bedenim titriyor
Zamana mý,hayata mý
Yoksa sana mý yenik düþtüm?
Bilmiyorum…
Yüreðim harman yeri yokluðunda
Ve neden aramadýðýný bilmiyorum.
Ne oldu. Neden Ayrýlma kararý aldýk?
Biraz düþünelim demiþtin
Biraz tartalým iliþkimizi,
Bana biraz zaman ver,
Sonra görüþürüz demiþtin.
Ben çok düþündüm hem de çok
Ve anladým ki bir kez daha
Sensiz çok acý geliyor hayat
Dönüþüne, sana ihtiyacým var.
Telesekretere not býrakalý üç gün oldu.
Maillerime cevap yazmýyorsun.
Mesajlara karþýlýk gelmiyor.
Telefonuna ulaþýlamýyor.
Sensiz bugün 14 ncü gün ve ben
Baþka bir güne daha sensiz giremem.
Dýþarda açan çiçekleri görüyorum,
Yeþil yeþil nüpelleri aðaçlarda
Kýrlar çiçekler tat vermiyor.
Ve ben her gece 3- 4 kadar
Seni bulmak Ýçin dolaþýyorum caddelerde

Dün yine bütün gün iþyerinin önünde bekledim
Ama yoktun. Ne girerken gördüm seni,
Nede çýkarken.
Kayboldun ve sanki yok oldun.
15 nci gün ve hala üþüyorum sensizlikten
Apartman kapýcýsý Recep bey’i gördüm.
Uðramýyor bir haftadýr dedi
Ýþe gitmiyorsun, eve gelmiyorsun.
Yine not býraktým eðer bu günde
Haber çýkmazsa iþ yerine gideceðim.
16 ncý gün yoksun ateþim yükseldi iyice
Ýþ yerine gittim. Ayrýldý dediler.
Neden diye sordum.
Kimseler cevap vermiyor. Bilmiyor.
Evde yoksun, arkadaþlarýn görmemiþ
Söylesene daha ne kadar sürecek bu.
Eðer acý çektirmekse maksadýn.
Evet gördün iþte, gurur falan kalmadý
Deli gibi seviyorum seni
Hem de acýlarýn en büyüðünü çekiyorum.
Kahretsin
Deli zannediyorlar beni
Seni seviyorum anlamýyor musun?
Sokakta her gördüðüme soruyorum.
Görmedik, tanýmýyoruz, bilmiyoruz diyorlar.

17 nci gün gözlerim kan çanaðý aðlamaktan
Suratýmýn þekli deðiþti, sakallarým uzamýþ
Görsen þimdi halimi
Sokak serserisine döndüm.
Nerde bulurum diye düþünmekten
Kafa kalmadý sayende.
Seni bulursam bir daha býrakmayacaðým
Bu þehir dar geliyor sevgimize
Anlamýyorlar sevgimizi
Ama sensiz gidemiyorum, anlamýyor musun?
18 nci gün yoksun, delirmemek içten deðil
Ne hastalýk, ne bir dert nede ölüm korkutmuyor beni
Sensiz olmaktan çok.
Dün gece ölümü düþündüm.
Tavana baðladým ipi ve altýna bir sandalye koydum.
Beni bekliyor.
Sen yoksan bende yokum.
Sensiz hayatýn oklarý saplanýyor bedenime
Hani biz birbirimiz için yaratýlmýþýz derdin.
Býrakmayacaksýn beni
Söz ver derdin. Söz ver.
Ben söz verdim seni býrakmayacaðým ama sen yoksun,
Sen terkettin gittin, hem de haber bile vermeden.
19 ncu gün Allah’ým aklýma mukayyet ol.
Nerdesin. Falcýlara mý gitsem?
Büyüler mi yaptýrsam dönmen için?
Ölüm arzusu yakýp kavuruyor içimi
Ve her an bu dünyadan göçebilirim.

Bu gün ilk tanýþtýðýmýz park var ya,
Adýný beraber koyduðumuz kestaneli park.
Oraya gideceðim. Umarým orda bulurum seni.
Hatýrlasana tanýþmamýzý,
Neden öyle gözlerime bakýyorsunuz demiþtin
Bende bu benim suçum deðil sizin suçunuz demiþtim.
Ne demek bu kahrolasý diye çýkýþmýþtýn.
Bende lütfen kýzmayýn.
Böyle güzel ve çekici bir çift göze
Kim olsa büyülenir, bakar demiþtim.
Hafif bir tebessüm, hafif kýzarýklýk yüzünde
Elinle yiterek kaçmýþtýn benden.
Evet þimdi o köprünün üzerindeydim,
Ýki inatçý keçi gibi geçerken bir birimize
Sýra vermediðiz tahta köprü
Yapraklar dökülmüþ sanki onlarda üzüntülü
Eylül’ün 19 u ve sen 21 ay sonra ilk defa yoksun burada.
Ayaklarým ve yüreðim deliler gibi seni arýyor.
Ne olur, uzaktan bir yerden seyrediyorsan
Gör halimi tükendim artýk.
Yeter çektirme bana bu kadar.
Sensiz ölüyorum anlamýyor musun?

20 nci gün. Bugün hastanelere bakacaðým.
Polise gideceðim, Kayýp ilaný vereceðim.
Numunede yoksun, Ýbni sina’da, Hacettepe’de
Hatta en olmadýk Gülhane’de bile
Anons yapýyorlar. Soruyorlar ama
Ne bir isim, ne bir eþgal
Yok, sana benzeyen kimse yok.
Karakoldan aradýlar. Ama hayýr
Ne bir cinayet, ne bir kaza, ne bir ölüm
Allahým kime gitmeliyim. Kim bilebilir,
Kim görmüþ olabilir.
Anneni aramak geldi aklýma
Recep beyden aldim telefonunu
Onlarý 3 gün önce aramýþsýn
Hatýr sorup onlarý çok sevdiðini ve de
Seveceðini söylemiþsin.
Hasret giderdi bizimle dedi annen.
Ama ters giden bir þeyler vardý
Garip korkular beynimde
Ýnþallah düþündüðüm baþýma gelmezdi.
Gölbaþý evet ya gölbaþýnda o gittiðimiz
Göl kenarýnda çok sevdiðin söðüt aðacýnýn altý.
Sevgimiz bu aðaç gibi dallanýp budaklansýn derdin.
Hatta bizden sonra da baþkalarý gölgelensin altýnda
Ve bizim sevgimize tanýk olsunlar derdin.
Sonra döner. Böyle olmazsa, burada asarým kendimi derdin.
Delirme sakýn niye olmasýn diyordum hep.

21 nci gün sabahýn ilk ýþýklarýyla geldim Gölbaþýna
Ve nefes nefese yol aldým göl kenarýna
Uzakta aðaçta bir þey sallanýyordu
Nasýl koþtuðumu hatýrlamýyorum.
Evet sallanan senin bedenindi
Ama neden, neden allahým neden,
Göz yaþlarýmla tüketsem bu bedeni
Senin yerine versem bu caný döner miydin?
Sorgusuz, sualsiz neden yaptýn bunu
Daha ellerin bile sýcacýk. Avucuma küçük
Bir kaðýt parçasý düþüyor.
Benim adým yazýlý
Unutma diyorsun. Seni seviyorum…
Ve her zamanda seveceðim yazmýþsýn,
Yaþamak bu saatten sonra,
Sensiz ne anlamý var.
Aþkýmýz bu söðüt kadar dallanmadý bel ki ama
Bu göl kadar büyük olacak.
Sensiz yaþamaktansa seninle ölmek en güzeli
Hem de seni severek.
Bekle beni.

Doðan ORMANKIRAN

Sosyal Medyada Paylaşın: