Sen ne zaman hayatta bir þeyi delicesine istedin? Sonra sahip olmanýn mutluluðuna ulaþtýn, Sen ne zaman bir yolda yýlmadan mücadele ettin? Sonra baþarýnýn gururuna eriþtin…
Sen hep hayatta gününü kurtardýn, Günlük mutluluklar için temiz sevgileri yýktýn. Önüne ne çýktýysa boþ verdin, Ýyiye yönelmeyi deðil, Alýþkanlýklarýndan vazgeçmemeyi seçtin...
Sonra hayatta seni boþ verdi Saplandýn kaldýn derin bir karanlýða. Boþuna ah etme artýk, Aslýnda sen neyi ektiysen onu biçtin…
Elbet biter bir gün bu ömür, Ýyi ya da kötü girer bu beden bu topraða Ýþte orda da ne verdiyse onu alýr… Sosyal Medyada Paylaşın:
SUNRISE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.