b ı r a k a m a d ı m
seni unutmaya köyüme gittim
köy kokumu beklerken
senin kokun dikildi karþýma
kekik kokularýyla dolaþtý
güllere bulaþtý
çimlerde yayýldý
sonra kýþla yüzüne çýktý
asker nöbetlerinin hasret kokularýyla dertleþti
çok bunalttý beni çok
oysa ne çok severdim
koyunlarýn sesi gibi kokan köyümün
tahta giyinmiþ tezek kokusunu
benim derelerimin denizinde
yýllarca gözlerimle biriktirdiðim
en yeþile en yakýn en maviye
tek tek yerleþtirdiðim
sýra sýra adalarým
hayallerim
aðýr bir kaya oldu
yün yorganýmla üzerime örtüldü
masmavi gökyüzüyle beraber
karardým kaldým öylece...
aðýrlýðýndan uyuyamadýðým gözlerimi kapattýðýmda
kara bir sevda bulutu büyütüyordum içimde
dünyada kimse kalmayýnca adalarýmýza yaðacak
benim canýmýn içinde canlar kýzardý kül oldu
çýralarý bitti yüreðimin yaþ odunlara kaldým
yüreðinde bir þey yanmayan
siz kara sevda cahilleri
kafalarýnýz almaz
anlamazsýnýz bunlarý bilirim
benim servetim çok olabilir ama sizle harcanmaz
tutar bi tarafý yok ki bozkýrlarýnýzýn takýlacak
ben koydum kafaya adalarýmý satmayý ama
beni büyüten balýklarýn torunlarýyla
indiðim eyrenlerin en dibine
içimdeki adalarý
bir türlü býrakamadým inlerime
bir köylü kýzýnýn bakýþlarýnda ümitlendim seni unutmayý
en sevdiði arkadaþýnýn gözleriyle beni paylaþtý
onlara dýþým bahardý, onlarýn bana içi…
býrakamazdým seni onlarýn saflýðýna güvenip…
bir kadýn geldi yanýma ,evleri yanýnca deliren
kocasý iþleri yoluna koyunca sonradan deliren
kümes evde geçmiþe sünger çekmiþler
çocuklarýnýn özürlü kontenjanýnda girdiði iþi kutluyorlar
ali dedim dert mi dedim seninki
gýpta ile bakýyorlar
onlara þehir gibi gelen yüzüme
dert deðildin ama aðýrdýn
býrakamadým
hep býrakacak bir yer aradým
gözlerin
beyazýn,
‘’gözlerinin beyazý ‘’
kirlenir diye
gene býrakamadým...
gittim geldim baþladým gene
niye gelirsem döneceðim yere…
…
ALÝ ULUBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.