bir günün özeti

hergün ayný duvarlar
ayný yemek, ve kaþýk çatal..
býçak kullanmýyorum zaten...
hergün ayný yüzler
çirkini güzeli, alýmlýsý
baðýmlýsý, saðcýsý ve tabiki þarapçýsý
alýnmasýn kimse, devrilmeden sonra
meyhanelerde çoðaldý hani, (türkübarlar)
hergün ayný yollar yolcular
bavullar, ve eþyalar
ne yöne baksam.
gelip geçen k/alabalýklar
çoðaldýkça karýnca sürüsünü arýndýrýyor sanki,
pek çalýþkan olmasada...
hergün ayný yatak, ayný pencere
duvarlardan bahsetmiþtim zaten, afedersiniz..
doðru ya güneþ vardý, evet güneþ, unutmuþum aydýnlýðý
ondan geç geldi aklýma herhalde...
ama en çokta,gece ay ve yýldýzlara-
tutunmak istemiþimdir
bir tetikçinin geceyi yeðlemesi gibi deðil ha !
sakýn yanlýþ anlamayýn
ancak, gece baþarýyla örter açýkta kalan yaralarýmýzý...

bugünüm yarýnla ayný
ve dünün özetiyse eðer
ya çok þansýzým
yada bir koyunun
içgüdüsünden farksýz deðil düþüncelerim...

haydi savrulda gel, ey aþk
bir nehir gibi akarken ömrüm.
belki ezberlerimi unutturursun bana

haydi savrulda gel...
razýyým ayný çatal ve kaþýða...

Malazgirt’li


Sosyal Medyada Paylaşın: