AKÇAKOCA

kulaðýmda dalga sesleri
gözlerim dizelerinde Nâzým’ýn
yeþili kokluyor, maviyi soluyorum...
huzura doluyorum yani: Akçakoca’dayým...

beþ yaþýndayým;
“gülmek sana yakýþýyor” söylüyorum Emel Sayýn’dan
dað evinde fýndýk bahçesinde.
yirmi beþimdeyim bu dizeleri yazýyorum, sahildeyim

kulaðýmda dalga sesleri: Akçakoca’dayým…

*

bir melodi radyoda
rüzgâra sesleniyor!
bana esmeyi
bana sevmeyi anlat…

rüzgârýnda baþkentidir Akçakoca!
sert rüzgârlarýn ilk duraðýdýr
son duraðý anladýðýmda yerdir ayný zamanda…

rüzgârý serttir Akçakoca’nýn
þükre vesile eser zaman
þükre vesile!

*

Ali Çetin Bolu …
ve ardýndan bir kahkaha
yok artýk!

seksende kardeþ oldular
Ali Çetin ve babam
yirmi dokuz sene sürdü maceralarý…
düþtüler birlikte
kalktýlar birlikte
can oldular; candan öte…

Ali Çetin artýk Düzce
babamsa toprak
kahkahalar, bir içli hüzün artýk…

*

gün batar Akçakoca’da
bir iç çektirir hatýralar

doðduðum deðil
doyduðum deðil
dolduðum topraktýr

Akçakoca… “memleketim”




Gökhan KUTLUK
26 Haziran 2010 – Düzce Akçakoca

Sosyal Medyada Paylaşın: