Yine benden uzakta bedenimden ayrýlmýþ Aklýn sokak baþýnda karanlýk köþedeyim Ne varsa bana dair birer birer sýyrýlmýþ Dalgada sürüklenen çatlamýþ þiþedeyim
Dalgalar savurdukça sol yanýmda bir acý Þiþeden dil uzatan ben diye eski cinim “Sensin “diyor “ uðraþma çýðlýklara kiracý Hangi limanda saklý feryada müsekkinim
Bu gün sona ermeli ak yüzlü kara sýzý Baðrýmý lime lime bölerken renk ve cisim Bu nasýl bir çiledir dindikçe artar hýzý Girdabýnda boðulur dilek tuttuðum isim
Durun durun ne olur beni bana býrakýn Ey biçare penahým görünmeden beni tut Ýster beni azat et ister gözünden sakýn Yokluðunla yok olur köhne bedende umut
Med- cezir içindeyim ezel ebet arasý Ya bir sabah ansýzýn giderse þanlý kuðu Derman aczine düþer yaralarýn yarasý Ve bir daha açýlmaz gittiði yolda buðu
Bir rüya görüyorum hayalimle baþ baþa Zühre derin uykuda ve karanlýk karanlýk Karýnca nidasýnda sessizlikte temaþa Bari Zühre göz kýrpsa hiç deðilse bir anlýk
Bir tebessüm bir ümit karanlýðý yakan hâr Belki de gözlerimin bana bu son hilesi Yaþlý gözlerde esir mahcup dil-dâr ve didâr Sanki daðlardan aðýr taþýdýðý çilesi
Hüzün terkibi gibi göze düþen çerçeve Benden beni alýrken gülerek dilim dilim Keþke saklasa idi solundaki o eve Ýbriþimle dokurken vuslata mavi kilim
Hangi cevherden iþli ipek midir busesi Deðdiðinde bir defa parçalar mý izaný Ah küskün yalnýzlýðýn hicran dolu kasesi Közlenmiþ serenâdýn esrara düþen yaný
Rüyamý daðýtýyor fýrtýnaya bedel ses “Artýk yetiþir” diyor;” meczubâne bu hâlin Bülbül ser encâmýnda eseceðin kadar es Üstüne gömlek gibi biçildi bu melâlin”
Ve birden tepe takla gerçeðe düþüyorum Ne ses veren biri var ne pir elinde asa Aðustos ortasýnda ateþte üþüyorum Elimde kalem kâðýt önde titrek bir masa
Daðlar otað olmalý bülbül yuvasý çalý Ses vermeli sesime inleyen sabýr taþý Hangi taþa sarýlsam ve tutsam hangi dalý Örter mi gölgesiyle canlý gezen naaþý
Hür daðlara çarpmalý nefesim oluk oluk Kim bilir belki bir gün yol gösterir Asena Ya da bir baykuþ geçer üzerimden korkuluk Ancak o gün tükenir vuslata olan senâ
Son sefere çýkarken bedenim yavaþ yavaþ Belki bir damla bile akmayacak arkamdan Makberî’ce olacak ne çýldýrýþ ne telaþ Kara toprak “gel” diye asýlýrken yakamdan
__________________Makberî…27/06/2010…….20:00…..Ýst Sosyal Medyada Paylaşın:
Makberî - Ahmet Akkoyun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.