İZMİR

Artýk buralardan gitmeliyim. Buralardan gitmeliyim. Sevdiðim herkesten, her þeyden uzaða gitmeliyim. Her sabah vapurda iki yakasýný birleþtirdiðim Ýzmir’in yosun kokan iskelelerinden. Konak’ta sinema afiþlerine bakarken elimi ýsýtan kestanelerden. Görmeyip baþýmý çarptýðým otobüs duraðý levhasýndan. Ýmbatýn serin esintilerinden. Bir kasým gününü ansýzýn yaza çeviren güneþten. Ýzmir’in saklýsýndan, gizlisinden. Ýzmir’in kokusundan sesinden. Hüzünlerle yanýp sönen gece karasý gözlerinden uzaklara gitmeliyim.

Artýk býrak beni demeliyim Ýzmir’e. Aþkýn bak nasýl ben olmaktan alakoyuyor beni. Güzelliðin gözlerimi kamaþtýrmýþtý ilk bakýþta. Sonra o güzelliðini bir türlü solduramasa da gölgeleyen karanlýklarýný, gecelerime çöken kasvetini, yabancýlýðýný gördüm. Her aþýðýn gibi beni de kendine katmaya, kendinin yapmaya uðraþma Ýzmir. Senin karanlýðýnda hüzünle sevincin, varlýkla yokluðun çarpýþtýðý kollarýnda sýkýþýp kalmadan. Güzelliðin solup kaybolmadan artýk gitmeliyim. Her aþk gibi buda bitmeli Ýzmir.

Bulutlarýn baþ döndürücü sarhoþluðunda baþka bir Ýzmir düþlemeden. Gündüz göðünde unutulmuþ ayýn hilâline tutunup gitmeliyim buralardan. Yabancýsý olduðum bir þehre gitmeliyim. Benim olmayan,benim olmasý mümkün olmayan bir þehirde derin bir nefes almaya gitmeliyim. Sevdiklerimden beni sýkýþtýran, beni borçlu, umutsuz, kimsesiz býrakan sevgileriyle beni kendileri gibi davranmaya zorlayanlardan uzaklara gitmeliyim.

Hem kendinden kaçýp, hem kendimi bulmaya gitmeliyim. Nefes aldýrmayan Ýzmir’e sýrtýmý dönüp, onu göremeyeceðim kadar uzakta derin bir nefes almaya gitmeliyim. Uzun bir yolculuktan dönüp Ýzmir’e kavuþmanýn mutluluk gözyaþlarýný Ýzmir’in yaðmuruna karýþtýran duygularýmý yanýma almadan, bir kez daha denemeliyim dönüþsüz yolculuklarý.

Ýzmir artýk ayrýlýk vakti. Senden geçtim ben. Sen de benden geç. Býrak beni Ýzmir. Býrak Kordon’da beþ çayýný baþkasý içsin. Baþkasý gezsin Kordon’da, Alsancak’ta, Bornova’da, Bostanlý’da. Baþkasý kaybolsun Kemeraltý’nýn çýkmaz sokaklarýnda. Býrak ben gideyim Ýzmir. Sende aradýklarýmý bulma umuduyla, býrak uzaklardan seni özleyeyim. O özlem öylesine kör etsin ki gözlerimi, senden kaçýp kurtulmak için geldiðim þehre Ýzmir diyeyim.

Sosyal Medyada Paylaşın: