indirmiþ kaþlarýný Ay
karanlýða hükümrân yüzünden aðlak resimler yansýyor
hummalý bir niyete kararlý galiba
bense izbe loþluklarýn
kaldýrým taþlarýnda dillendiriyorum gölgemi
boþ sohbetler sokaklara taþýyor
o evlerden
duydukça içime kusuyorum öfkemi
acemi bir hýrsýz gibi aranýyor
sahanlýklarýnda bekliyorum..
sesini kulaklarýma sýzdýracak
pencereleri dinliyorum
silinmeden kör gecenin girdabýnýn
ellerinden
cürümümden közleniyor sana
yol hikayelerim
ýsýrgan uyuþukluðunda sarhoþ bitâp
çeþmelere çöküyor sana susuzluðum
avdet yaðmurlarýnda boðuluyor bu serap
yokluðuna kefenleniyor
soluðum
Þahmeran´dan bakýver
esaretimin yedi ced öksüzlüðüne
mükellef o sofrada ufalanan
ekmeðe benzerdi Tahmasp
tutulan Ay misali
acýklý kefere gecenin tam ortasýndan
kol geziyor ruhumda bir karabasan
mahþeri uðultuda açýk artýrma
acýlarým yok satýyor
siyahýmda inim inim inliyor isyan
iðreti bir mimlinin dudaðýndan yükselen
küfür gibi
zoraki sana mahkûmiyetimin
kudretinde vebâlim
ve yine sana tutsak kesiliyor aklým
sanki imkansýzlýðýn ölüme elçisiyim
dalgalý denizler üstünde cebelleþen
müebbet bir kürek mahkûmu gibiyim
Faruk Civelek