ha
BENİM SERSERİ GÖNLÜM
Beyaz gölde mi bekletildin asýrlarca, bilmiyorum.
Gri denizler büyüten dünyada, uygun yer yok sana.
Gökkuþaðýndan akan balýklarla yüzdün, anýmsýyorum.
Canlý renklerini satmýþ balýklar, yaklaþýyor etrafýna.
Baþ döndürücü gülleri koklayýþýn, oluyor kabusum.
Alýþamadýðýn acýmasýz dikenler, yerleþiyor canýma.
Yuvama gelenleri, hanýmeli kokusu ile bekliyorum.
Çaldýðým kapýlar, sessizce dökülüyor avucuma.
Uzanan ellere, güvercin ferahlýðý ile dokunuyorum.
Uçuruyorum, gözlerin dolaþmadýðý mavi uçuruma.
Ýnce sesli parmaklarýmý eziyorlar, susuyorum.
Kötü gönül böcekleri hýzla yayýlýyor, topluma.
Acý renkli gözlere, umut çadýrý kuruyorum.
Aþk masallarý anlatýyorum, ay ve yýldýzlara.
Yalan yaðmurun altýnda, tek baþýma kalýyorum.
Gönlüm sýzlýyor, kan nehrini içine akýta akýta.
Her seferinde, beynimde ki kara tahtaya yazýyorum.
Gözlerimle dolaþýyorum, altýn harfli tahtalarda.
Ders damlalarýmla usul usul sana akýyorum.
Benim serseri gönlüm, senin aklýn havalarda.
Beyin bahçemde ki tecrübe kuþlarý birleþti, uyarýyorum.
Unut beyaz gölleri, tarih sözleri, ak temkin ýrmaðýna.
Binlerce filin ezdiði gözlerimden, af diliyorum.
Benim serseri gönlüm, bizi düþün biraz da.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.