Senin icin besleyip büyüttügüm ümitleri vardi Kimselere göstermedigim gülüslerim Kimi zaman katran gecelerde Kimi zaman Aksam kizilliginda yorgun günes gibi Düserdin gözlerime Ben senden vazgecmeden önce
Yasli odamin silik boyali nemli duvarlarinda asili resmine Ne adaklar adadim bir bulsam seni bir haber alsam diye Yoklugun bir kursun gibi agir ve acimasiz düstü beynime Ben senden vazgecmeden önce
Ve besbelli yeniktim sana ve küskün olabildigince hayata Cünkü kokun yoktu artik avuclarimda Ve olmayacakti hayalin asla karsimda Uzun bir yol vardi aklimda senin önunden gecmese bile gitmeliydim yine Ben senden vazgemeden önce
Artik gidislerinde umutlari kayboluslarinda hayallerimi Ve yoklugunda sensizligi kimsesiz bir sokak ortasinda Yakacagim ellerim cebimde ayrilik sarkilarinda Eriyecek güzelligin gözlerinin alti agaracak Sen uykudayken,günes daglara düsmemisken bile Ben senden vazgecmeden önce
Ve bir kadinin yasamaktan ölümüne sIkilmis bakislar arasinda savuracagim küllerini denizlere pervazsizca savrulan saclari Ve yari baygin yalkamozlardan baska hic kimse sahic olmayacak bize uykudayken bile sizlayacak yüregin acilacak birden gözlerin Benim gözlerimden son defa yas olup düstügünde Ve ben senden vazgectigimde.
ekim 2007 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
EDEBİYETE KADAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.