apansýz gittin seninle doldurduðum þehirden
hesapsýzdý sevgim karþýlýksýzdý
þimdi yüreðimde cereyana tutulmuþ gözyaþým var
iz býrakmadan gittin
baharý müjdeleyen daðlarýmdan
oysa
nevruz ateþi ýsýtacaktý üþüttüðümüz sevdalarý öyle düþlemiþtik þiirimizi
pazarlýksýz,ölçüsüz
dilimize gelen ne varsa zulamýzda
ortaya koymaktý tek emelimiz
sen daðlarýmda iz býrakmadan gittin
ne söyleyeyim sana
gittin
sözlerim askýda asýlý kaldý kendimi duymaz oldu
daðlarýmýn sonsuzluk uykusunda þahlanacak kolu kalmadý
zulmün kapýmý çalmasý an meselesi
sürgün hayatým baþlamakta
kim bilir bu bahar nerdeyim
belki beydagý belki dersim
üstelik yokluðunda koydu içime oturdu sanki
gittin
ne söyleyeyim ben sana
acýlarýmýn tutanakçýsý
yasaklým
düþünce suçum
ne diyem ben sana....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.