Yine akþam oldu. Birgün daha geçti sensiz, Yokluðunun kokusu sarýyor heryeri Ýçimden kopup gidiyor umutlarým Takvimlerden koparýlan yapraklar gibi bir bir. Ne zormuþ beklemek, Seni sensiz yaþamak Ne zormuþ her gecenin sabahýnda, Güneþin doðmasýný beklemek. Ne zormuþ, doðmayan güneþin ardýndan karanlýða sarýlmak. Ne zormuþ sensiz seni yaþamak.( emel ertan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe yeğen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.