Yedi yüz metre altýnda yerin
Bir karanlýk günde
Kurduk soframýzý tokluða
Bir kuþ sütü eksikti masamýzda
Kuþanýp samur kürklerimizi
Düðüne gider gibi sevinçli
Güle güle gittik
Biz güzel öldük…
Patlayan gruzu deðil
Þampanya þiþesi dostlar
Bir alaca karanlýkta
Sarhoþ çakýrlýðýnda kafamýz
Yýrtmadýk týrnaklarýmýzla madeni
Kesilmedi nefesimiz
Ciðerlerimiz çatlamadý havasýzlýktan
Güle oynaya horona durduk
Hatta kol bastý oynadýk
Üzülmeyin heyy millet
Biz güzel öldük…
Yerin yedi yüz metre altýnda
Ekmek pahasýna kardaþ
Ölümün þeklini güzel çizdiler
Toplandý tam tekmil devlet-i zeval
Ölüme kader dediler
Aðlamayýn analar babalar
Heyy Millet üzülmeyin sizde boþ yere
Kaç gündür cesedimiz kara elmas altýnda
Daha bir mezar taþýmýz bile yok
Yokluk bizim göbek baðýmýz
Ama üzülmeyin ey insanlar
Rahat olun
Yerin yedi yüz metre altýnda
Havasýz susuz-nefessiz kaldýk
Mezarsýz kaldýk kardaþ
Olsun
Üzülmeyin artýk ey millet
Biz güzel öldük….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.