gönlümdeki zümrüt rengi uysal yürüyüþlü bu tasa bana can yoldaþý olmasa kararýrdý gözlerim göremezdi yüceleri ufkun tunçtan kanatlarýna aklým takýlýp da kalmasa duymazdým rintleri yakan kederi
bir karýnca yürüyor bak topraðýn üstünde menziline doðru sessizce ayaklarý taþýmakta yalnýzlýðýný ümididir yansýyan gövdesine ayrýlýðýn acýsý sona ermiþtir artýk yola çýkanlarýn mütevekkil sinelerinde
gurubun güneþi beklediði yerde bütün saatler duracak þüpheden habersiz dimaðlarý o an ebedî bir teselli saracak aðlayacak merhameti hiç tatmayanlar ateþ dolu bir havuzda piþmanlýðýn çekici taþtan kalplere son darbesini vuracak
Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice eğilmez kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.