bir umar söyle
dur yolcu!
bir umar söyle,
elinin emeðini silerken alýn terinden
ve katarken yaðsýz aþýna
bir umar söyle...
bu sevda çýkar mý
umarý olan bir yola?
bu yolun sonunda bir umar var mý..
öyle çok yaðmur yaðdý ki uzaklara
buralarda ýslanmandan korktum
ne zaman ýslansam
ýslanýrdýn....
öyle çok yaðdý ki yokluðun
yüreðime
sel bastý ayaklarýmdan
ellerim düþtü ezilmiþliklere
sen ýslandýn...
bu yolun sonunda bir umar var mý...
mezarlýk...
sevmeleri dünlerde býrakmýþlar bir bir
topraða karýþmýþ hüzünleri
umutlarý karakulaklarda bir siyah yaprak
terkedilmiþ sevdalarýn dingin hanelerinde..
bu yolun sonunda bir umar var mý...
yüreði avuçlarýnda bir gülen çocuk
sevdalý düþlerim..
bilirim
bir kelebek, bir ýtýr...
bu yolun sonunda sen olmalýydýn...
umutlu bir dal gibi al al...
-ýþýk diye bir yol var mý emre-
yunusça sevdalarýn dillendiði
karaca türkülerin...
aðýtlarýn
aðýtlar da yalan þimdi
kimsesiz...
bu yolun sonunda bir umar var mý....
benimkisiyle takas ediyorsun hüzünlerini
yüreðim avuçlarýnda oysa
yüreðim ayaklarýn
sarý sýcak bir duman yükseliyor
nefesin gibi
yakarak tüm zamanlarý
bu yoldan sana varmak apansýz...
dur yolcu,
bir umar söyle
elinin emeðini silerken alýn terinden
bir umar söyle...
bu sevda çýkar mý
umarý olan bir yola...
23/06/2010
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.