Rüzgâr söylüyor artık gönülden kopan hicranı!

Dil sussa,
Yürek hýçkýrýðýn busesiyle
Bahtýn týnýsýný elemle yaþatsa
Daðlar umutla aþkýn hüznünü
Ýklimlere yaþatýp sevdayý anlatsa
Sine mütemadiyen yansa,
Melal hülyasýndan hiç uyanmasa
Ruhum kalbimin
Ýnþirahýna kapýyý ülfetiyle aralasa


Çektiðim ahlar
Ýdrakimde hakikati býraksa
Ölüm bir korku yaþatmadan,
Kalbime diriliþin senfonisini sunsa
Halimdeki bizarlýk
Bir nebze olsun azat olsa
Sürur sinemin sayfalarýnda hicranýn
Katresinden esinle kurtulsa aþk yaþatsa


Ne muhabbetle
Nazar eðlediðim bir çiçeði koparttým
Ne hasretine ram olduðum gönlün
Senasýnda hýçkýrýklarýma karþýlýk buldum
Ne anýlarýn deryasýnda saklanan
Sancýlarý ýstýrabýn salýncaðýnda uyuttum
Sabrýn ilzamýnda, bahtýmýn verilmiþ
Kararýnda kanaati gönlüme çaresiz sundum


Ýnsan bu ya ne durur
Ve ne de hukukunu hakkýyla bilir
Aklýn selimliðinden feragat ederek
Nefsin arzularýyla nefeslenmeyi becerir
Ýradeye ne söylenir, hesabýn
Ötelenmesine hayýflanarak nazar edilir
Gönül aþksýz hazan gibidir,
Ne kadar çaðlayan varsa ruh sessizliðinde azadedir


Gel ey umutlarýmýn
Muþtu sunan muzafferiyeti
Kalbimin hicran ile müsavileþtiði,
Hüznün halimde demlediði esinin lehçesi
Bir gün dile gel, gönül kapýmdan
Aþkýn iksiriyle ruhuma bir ilham ver
Ne kadar mahzunluðum varsa bir çýrpýda,
Umudun solgunluðunu sineme ülfetle ser


Ey rabbim sahibimsin,
Niyetimin asliyesinden eminsin
Fakirliðimi hakkýyla bilirsin,
Nankörlüðümü kitabý celilinde dile getirensin
Eksiltmediðin rahmetin hakkýný
Teslim edemediðimi nefsimden bilirsin
Kýt aklýmla iradem için azimeti tavsiye eder,
Hikâyeleri nefeslenmemi öðütlersin


Her vakit
Gönlümün kapýsý çaldýkça
Bir ince sýzý ibretin saadetini ruhuma sunar
Ve hüznün çehresini halime býrakýnca
Boynum bükülür, gözlerim süzülür,
Dilim sükûtun kadrine çekilir
Ne kadar derdim varsa,
Ummanýn rahlesinde umut içinde
Nasibe meftun edilir


Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: