Mızrap vurarak fecri ağartsam gönül ne olur!

Baþýmý alýp yadlellere gidesim geliyor
Ne umutlar sükuna eriyor, ne merakým dinmek biliyor
Elem yüreðime kar yaðdýrýyor
Gece düþlerimde fýrtýnalar estiriyor
Ne bir hal kalýyor ve bahtým umutla gözyaþlarýný akýtýyor





Ey yar kelamýn kadrinde suskunsun bilirim
Nefesin izzetinde fevkalade naif bir ülfetsin kalbimde hissederim
Lakin neyleyim ki bahtým için çaresizim beklerim
Gözlerinden dökülen sevdayý saklamamaný gönülden dilerim
Niye hasret çekerim, lütfunla inayete erip süruru hazla nefeslenirim





Bir umut ki solmasýn, zemheriyi koklamasýn
Bahar misali gönlün münbit topraklarýnda açararak aþkla anlamlaþsýn
Sinemde bir uhte olarak sancýlar yaþatmasýn
Yýldýzlar misali gönle aksýn, naðmenin týnýsýyla sevdalaþsýn
Mýzrap halikatin vecdini halinde yaþatsýn





Aðlamak ne müþkülmüþ meðer bilemezdim
Çilenin sevdasýný terennüm ederek vuslatýn firkatine ram ederdim
ne bir ah çekerdim ve ne de bir keþkeleri ziyaret ederdim
Bahtýma boyun büker nasibim için elhak sabrederdim
Aþk, halin demindedir der, göçer giderdim







Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: