küresini açtý
duman sývýþtý
gizem yapýþtý
insaný gördü
kelamý dürdü
-hiç huylun irkilmeden
kaça sayarsýn hüznünü
piç duygun eksilmeden
vaz-cayarsýn kendinden
bir geriye
bir öne
bir ileriye
baktý
usulcacýk topladý
birler bir çýktý
býraktý
kelamý gördü
insaný dürdü
-iç suyunu kestirmeden
heybeni düz yola koyul
biç kibirciði ezilmeden
çeneni büz çizilmeden
alt alta yokladý
hep bir çýktý
býktý
bire biri yokladý
çak kanalýydý
çýktý
kelam gördü bir
insan sövdü bir bir
küresini üfürdü
dumaný güldü
gizemi öldü.
(ýþýklar söndü.)
-perde-
Müjdat Eraslan
balaban Kent Þairleri