Sürüngenler kadar acizim Duygularýmýn hiç bir anlamý yokken, Yaþamaya sürgünleþmiþim ben Yok etmiþ ayaklarýmý bir anlamsýzlýk Aralýksýz sürünürken ben dik; Koþamýyorum, ulaþamýyorum sana çaresiz Yere temas etmek deðil kavramým Ruhumun gücü yetmez hüzünlerime karþý Dik sürünür küçük bedenim Ýz býrakmaz yýrtýlmýþ bu kefenim..
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübra MEŞE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.