KUTLU SEFER
Yüzüm þöyle iþveli, sevecen olmalýymýþ
Her þeye boþ veeer... deyip eðlenip doymalýymýþ
Sana-ne ýstýraptan, sana-ne iþkenceden
Çekmiþse geçmiþ çekmiþ, gelecek mi yeniden
Gün batýnsýn fýrla evden, gün doðunca da gel
Hiç yorulma, düþünme, mevsimler döksün gazel
Nerde eðlence evi, nerde kahkaha þarap
Üzülüp de dünyaný eðleme boþa harap
Bunlar hayat gülleri, gerisi hep fasarya
Bülbül olman gerekmez, kargada hayat var ya
Bir soytarý neslinin beynindeki düþünce
Ýtler leþe iliþmez akbabalar üþünce
Sen; yokluklar içinde varlýðýnla gelmiþtin
Ýnsanlýðýn beyninde kâinatý yenmiþtin
Sende öksüz yarasý buldu þifalý eli
Gündüz çukura düþen mazluma ne demeli?
Ýstikbal sürmelenmiþ, allý duvaklý gelin
Bu günkü soytarýlar ondan uzatýr elin
Gayesi hedefi tek, elde isyan bayraðý
Uyan! Heybetli nesil, güve yemekte aðý
Þu kapý senin kapýn, þu yapý senin yapýn
Öz vatanýnda þimdi düþman sürüyor atýn
Sen tarihi mirasa hükmedecek yaþtasýn
Sakýn gaflete düþme, bil! Her zaman baþtasýn
Ervah da cûþa gelmiþ, seni bekliyor âfâk
Ovuþtur gözlerini sensin göklerde bayrak
Emeller özlemler bir, ülküler ayný burçta
Levh-i mahfuz bekliyor geleceðin huruçta
Bu duygulardan yoksun yürü! Diyorken sana
Nice kutlu sefere yol görünmekte bana…
__________________________________________________
Huruç : Çýkýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.