Umuda Doğru
sýðýnaklarýmda yakaladýðým ölü bir kuþsun sen
çýrpýnýrken gözlerim cellada dönüþen adýmlarýna
bir kez olsun dönmeni istemedi
sence ucuz aþk romanlarýný ansýtan ellerim
siyah beyaz fotoðraflar biriktiriyorum sayfalar arasýnda
bir mandolin silüeti düþüyor kimsesiz avuçlarýma
çekip gidiyorum
yine de hayat bilgilerimi sana vermiyorum
küsüp aðlayacaðýný bile bile
ama bir avuç kelebek toplayýp
kýrgýn yüzüne göç etmek istiyorum eskisi gibi
ve sýçrayan içimin tenha sessizliðinde
gözlerimi yüreðine gömmek istiyorum
savrulan bir teknesin sen durmadan kayalarda parçalanan
hep gemilerin koynuna giriyorsun
haklýsýn
yýlgýn denizlerde su yüzüne çýkan bir cesedim çünkü
kumsala vuran ölü bir balýk
soruyorum þimdi sevdam
bugün nekadar daha eksilttin kendini benden
seni yüzde kaç uzaklara düþürdün içimden
yankýsý yansýyor aynalarýma ellerinin
yine gidiyorum, dönmemek için
belki, belki çoðalýr adýmlarým
umuda doðru
sana doðru
Ali Kemal Tanyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.