Üzülüyorum
Büyük lokma ye ama, büyük söz deme n’olur,
Fütursuzca dökülen laf’a üzülüyorum.
Sarf ettiðin her kelam ayaðýna bað olur,
Düþünmeden söylenen gaf’a üzülüyorum.
Bu kaçýncý nasihat, bilmem kaçýncý þiir?
Aðýzdan çýkan sözler gün gelir olur zehir,
Sözü tartarak söyler söz üstadý her mahir,
Gafillerle tutulan saf’a üzülüyorum.
Söze gümüþ, sükuta altýn demiþ Ata’lar,
Nice hikmetli sözü altýn ile tartarlar,
Ýçi boþ kelimeyi uçurumdan atarlar,
Manasýzca çalýnan def’e üzülüyorum.
Ýnsan olan insanýn aynasýdýr kelamý,
Mert olan mert Adem’in doðru yazar kalemi,
Adam olan adama Hüdai’nin selamý,
Malayani masala, kaf’a üzülüyorum.
22.06.2010 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.