Çoğu Zaman Bir Şairin Beyninde Kopan Fırtınadan Doğar Şiirler
Ahmet Zeytinci
Çoğu Zaman Bir Şairin Beyninde Kopan Fırtınadan Doğar Şiirler
Çoðu zaman;
Bir þair’in beyninde kopan fýrtýnadan doðar þiirler...
Bir çocuðun kemikleri kýrýlýyordur,
Filistin’de,Irak’ta,
Sen diþlerini sýkarsýn,
Býrak dersin,býrak zalim,býrakta,
Mazlumlara yetmesin gücün,bu zifiri karanlýkta...
Çoðu zaman;
Bir þair’in beyninde kopan fýrtýnalarý dindirmeye,
Kimsenin gücü yetmez,
Yazdýðý þiirlerden ve Allah’tan baþka...
Bu iþ sadece,
Sevgiye bakar,bir de aþka...
Çoðu zaman;
Bir þair’in beyninde kopan fýrtýnadan doðar þiirler...
Filistin’de tanklara sapanla taþ atan çocuklardýr,
Þairin bir anda gönlüne girenler.
Srebrenitza’da topraða düþen,
Sekizbin can.
Kan ve yine kan.
Hiç sevmemiþtir bu kelimeyi þair.
Kendi ülkesinin açlarý,yoksullarý,
Dünya’nýn fakir garip kullarý,
Eriyen buzullar,
Ve sürekli kirlenen içme sularý,
Emperyalistlerin gezegenimize saldýrýlarý...
Çoðu zaman;
Bir þair’in beyninde kopan fýrtýnadan doðar þiirler...
Sevmiþ ve terkedilmiþsindir.
Az gülmüþ,çok aðlamýþsýndýr.
Ama tüm ruhunla;
Bu dünya da varsýndýr.
Belki maddi olarak bazen darsýndýr...
Al sana bir sürü fýrtýna sebebi,
Hadi bakiyim;
Yazma bunlarý da bir göreyim seni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.