ELZEM İLAÇ SEN
ELZEM ÝLAÇ SEN
En büyük derdim, tek derdim, yüreðimin yarasý
Cebimde kalmamýþ üç kuruþ nan parasý
Akla kara, yinede bir yer var gemide
Aþkýn gemisinde son kalan, o da bize; avam kamarasý
Bir aþk araklamýþtýk cehennem gecesinde
Meleklerden iktibas aþk bizim yüreklerimizde
Depar atýyorduk zebanilerin pençelerinin üstünde
Meleklerden imzalý aþkýn sancaðý elimizde
HER ÞEY TAMAM OLDU DÝYECEKKEN…
Býrakýp gittin beni bedük kokan yerde
O an býraktýðýn düþler çürüdü elimde
Aðladým, deniz þahlandý, med cezir…
Boyun eðdim saba eserken yalnýzlýðýn ellerinde
Nedensizce gittiðin o gece kararmýþtý ay
Þimdi aðlatýr beni, doðmayan her yeni ay
Okyanus resitali yalnýzlýðým, kaptan baðýrýr: Aganta!
Ne zaman çatlayacaðý belirsiz, yüreðimde fay
Yüreðim sensizse eðer; bil ki, tamu ateþinde
Arýyorsa seni eðer; bil ki okyanusun derinliklerinde
Senleyse eðer; Mutlak belli eder…
Sensizliði kesinse eðer; ölmüþtür toprak içinde.
ELZEM ÝLAÇ YÜREÐÝME SENÝN ELÝNDE
MARSLI
10/12/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.