GÖRMEDEN AŞIK OLDUĞUM DİYAR

Hani bazý yerler vardýr ya, insan orda huzur duyar
Harput’un baðrýnda yaþayanlar da, olmalý bahtiyar
Hakkýný teslim eder onun, hem yâr, hem aðyâr

Ýnsanýn da bir baþka özellik, bir baþka güzellik var,
Harput; benim görmeden aþýk olduðum diyâr.

Zengin tarihi, sýradaðlar gibi kahramanlar otaðý,
Coðrafyasý, desen desen süslenen sanki cennet’in ortaðý
Adým baþý kümbet, türbe, hem þehitler, erenler yataðý

Doðu coðrafyamýzda O’nun özel bir yeri var
Harput; benim görmeden aþýk olduðum diyâr.


Kýyýnda dolaþýr Hazar’ýn, Asurlar, Akadlar, Elamlar
Baþýnda bembeyaz bulutlar, edep ya hu diye sizi selamlar
Medhini, yazamaz kalemler, kifayet etmez kelamlar

Ey imar edilmiþ aziz yer ve beni büyüleyen aziz yâr
Harput;benim görmeden aþýk olduðum diyâr.

Dostlarým ganidir, lakin Harputlu dostlarým bir baþka
Þeref bahþederler her biri gönül sarayýmdaki köþke
Havaný teneffüs eden bir bahtiyar da ben olsaydým keþke

Ey hayallerimi süsleyen güzel, ver gönlüme bir ayar
Harput; benim görmeden aþýk olduðum diyâr.
Mustafa Turan/ 22 Haziran2010

Sosyal Medyada Paylaşın: