kör oldum; aydýnlýk iken daha gökyüzü. kör oldum, kin ve nefret (daðlarken gözlerimi) o an, kýrmýzýya doymak istedi nefsim.. doyurdum doyurdum, kana kana. ama, ne yazýk ki doyurduðum toprak þükredeceðine... lanet okudu sonra bana, lanet. oysa, o kadarda susamýþtý...?
Malazgirt’li
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.