YAŞLI ADAM

Kenar mahalledeki yaþlý adam,
Tahtalar üzerine karargâhý kurmuþ.
Yatak, yorgan, battaniye ve yastýk,
Onun ayrýlmaz bir parçasý olmuþ.
Çalýþmak, didinmek, aðlamak ve gülmekle,
Zor günün dostuna düþmüþ…
Mazisi hep yardýmlarla ve çalýþmakla geçmiþ,
Þimdi ise bir yatak ve yorgana mahkûm olmuþ.
Uzun sakalý ve çökmüþ gözleri,
Hatýrlattý bana geleceðimizin ne olacaðýný.
Sordum yaþlý amcaya içten ve samimi:
“Amca iyi misin hastalýðýn nasýl?”
Gözleriyle maziyi süzerek verdi cevabýný:
“Evladým þükürler olsun Allah’a,
Hamdü senalar olsun yüce Rabbime,
Derdi veren dermanýný da verir,
Biz þükretmesini bilirsek gerisi gelir.”
Yýllar sonra Allah bir evlat verdi,
En umulmadýk yerde onun elinden tuttu.
O, hep yüce yaratýcýya þükretmiþti.
Baþladý, aðlayarak baþýndan geçenleri.
“Ah evladým! Bu þahýs böyle miydi?
Þahittir yaþadýðýma daðlar taþlar,
Bir çýrpýda dolaþýrdým dünyalarý,
Geçmediðim dere, týrmanmadýðým dað kalmadý,
Diyarda iþine gitmediðim adam kalmadý.
Felek beni bu hale düþürdü,
Yine de sonsuz þükürler olsun Rabbime…”
Yaþlý adam, iþine sýmsýký sarýldý;
Yaþlýyým, hastayým, ölüyorum demedi,
Aðlamadý, sýzlamadý, nefret etmedi,
Hayatý, çocuklarýný ve eþini sevdi,
Ýnsanlara kucak açarak neþe verdi…

Hasta ve yaþlýlýkta Rabbimize þükretmeliyiz,
Allah’ýn yolundan asla ve asla dönmemeliyiz.
29.11.2009
Karahacýlý Köyü/Çekerek
Sosyal Medyada Paylaşın: