KADERİN TEFEKKÜRÜ
-Bizim Süleyman Demiray’a Bakýn bakalým nerde, alýnda mý, bahtta mý
Ýyi-kötü, hoþ-nahoþ insanlýðýn kaderi
Altýn renge boyalý bir taçta mý, tahtta mý
Nerde, hangi sýfata mâlik kaderin yeri..
Sen aciz insanoðlu nereden bileceksin
Yahut Nas Âlemi’ne nasýl bildireceksin
Sözün varsa beyinden yüreðe gireceksin
Ki Eþeðin semeri bir hamallýk eseri
Çekilen her çilenin farklý farklý yükü var
Her yükün kader baðý, can bedende kökü var
Bir kök! deyip geçmeyin; kökün köke eki var
Kimi cihada oktur, kimi saplar keseri
Akýlda öyle iþte kullananýn has malý
Yere basmaz ayaðýn altýnda uçar halý
BAÞ ne koyarsan giyer tacý, fesi, çuvalý
Çünkü BAÞ’týr besleyen; âlim, zalim, serseri
Bakýn bakalým kader ne? Çizgi mi, hikmet mi?
Kader dediðimiz þey, bir çizgiden gitmek mi?
Yoksa Rabb’e þükrana kulluðu eðitmek mi?
Nedir kader; Her alnýn feyz akýtan Kevseri..
Kadere bahane yok, tembellik yok; ezelden
Ebede bir gidiþ var, deme: “Ne gelir elden!”
Gelen Hakk’tan olsa da, kullanacak olan sen
Eþref-i Mahlûksun ki; ne et, kemik, ne deri..
Han Süleyman’a beþ yüz yaþ da kaderdir ama
Ne sebeble gömüldü Vahdettin’imiz Þam’a
Süleyman’ým yeis de, beis de yok evhama
Kader; kulluða rota, Kalû Belâ’dan beri..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.