APE HİLMİ
Sanki heybetli bir çýnardý Ape Hilmi...
Tirit vücudu, aðarmýþ saçlarý ve el deðmemiþ meryem ana saflýðýnda bakýþlarýyla olduðu yeri titretirdi.
Hele bir de Babil’in kapýsýndan giriþi vardý...
Güneþ bile tayfýný deðiþtirirdi o an.
Önce bir etrafýný süzer, sonra þark köþesinde bi güzel gazetesini okurdu demli çayý eþliðinde.
Ýlk tavla oynarken görmüþtüm onu...
Bir zar atýþý vardý,
Her seferinde illa yapýþtýrýrdý düþeþi tavlanýn göbeðine.
Ardýnda bir cigara yakar, savururdu dumanýný yýldýzlarýn ötesine.
O keyif dakikalarý içinde bildiði tek küfürü ederdi "Ulan gavurun oðlusu" diye.
Oy Ape Hilmi...
Yürürdü Gazi caddesinde.
Sýrtýnda paltosu, elinde þemsiyesiyle.
O yürürdü,
Ardýndan da ajanlar, ispiyoncular yürürdü.
Aldýrýþ etmezdi, dimdikti, baþýný hiç mi hiç eðmezdi.
Birde vefalýydý ki solrmayýn.
Yüreðindeki sýcaklýk ilk ateþ devrimini hatýrlatýrdý.
Zeus’un kudreti, Babil’in direngenliði vardý.
Dostlarým der baþka birþey demezdi.
Oysa bütün dostlarý kalleþcesine terketmiþti onu.
Bu yalnýzlýk illeti, ýsýrgan otu gibi sarmýþtý bütün bedenini.
Oy Ape Hilmi...
Sende mi böyle yalnýz kalacaktýn?
Sen üzülme Ape Hilmi
Elbet ektiðin, avuçlarýnda can suyu taþýdýðýn fidanlar bir gün biter.
Býraktýðýn bayraðý devralýr koþar...
Sen üzülme Ape Hilmi...
Elbet bu kavanoz dipli dünya birgün tersine döner.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.