Duvarda asýlý boþ bir tablodur benim hayatým. Baktýkça hep geleceði görüyorum. Bir yolda yürür gibiyim, karþýsýnda durunca. Ebediyete uzanan boþ bir yolda... Ýçimde huzursuzluk ve reddedilmenin acýsý var!
Gitmek istedim buralardan... Gidemedim! Ölmek ise aklýmýn ucundan bile geçmedi. Ama nerden bilebilirdim ki hergün öldüðümü... Sevilmediðimi, inkar edildiðimi nasýl görebilirdim ki;
Yürüyorum hala! Ýçimde reddedilmenin acýsý var. Baharýn,yaþamýn, Cilo’da ki kýr çiçeklerinin,Munzur’da ki suyun özlemini soluyarak yürüyorum.
Yürüyorum... Ýçimde reddedilmenin acýsý var!
Sosyal Medyada Paylaşın:
serok88 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.