YÜRÜYÜŞ
Elleri nasýrlý kýzgýn bir köylü gibi çöktü üzerimize gece
Dað ne kadar daðdý buralarda bilir misin ?
Meþe ne kardar meþe
Baþý öne eðilmiþ körpe bir kýzýn küskünlüðü çöreklendi bir anda ýrmaklarýmýza
Oysa ki her ses haykýrýþtý bir zamanlar
Þimdi hýrpalanmýþ tüm dudaklarda bir suskunluk duruyor
Saçlarý kýrarmýþ Tahsin öðretmenin bakýþlarýnda çamur bulaþýðý bir ýslaklýk
’Arkasýnda güneþ doðmayan büyük kapýdan çoktan geçtim’ diyor
Sýzýnýn içine girdikçe
Körleþiyor umut
Ve durmaksýzýn uðulduyor bulantýlý iþkenceler
Ama sen yine de kavalýný susturma Erdal
Ve sen Hicabi
Daðýt ürküntüsünü demir parmaklýklarýn
Açlýkla gözbebeklerin büyürken
Sen yine kavgada diret olur mu Erkut ?
Taþlarýnýz tunç sýcaklýðýnda durmaktadýr hala
Ve topraðýnýzdaki nem
Ýnancýnýzdaki tereddütsüzlük
Yeni güne düþerken tohum
Ve güneþi kucaklarken çekirdek
Ben onurlu yaþamlarýn savaþýndayým
Beni sonsuz sevdanýzla sarýn
Buðday baþaklarýnýn arasýnda dilleri çatallanan engerekler bile kýyamet gibi bakýyor
Doða silkinip uyanýyor
insan kýmýldýyor
Iþýk saçan taþlar gibi deðil yýldýzlar görüyorsunuz deðil mi ?
Kýzýl bir þafak yaklaþýyor
SARP ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.