Þehirden gökyüzü nasýlsa gece, Göklerden þehir de týpký öylece Sayýsýz esrarý gizliyor gibi, Gözsüz ama sýrrý izliyor gibi. Her yerde hayalin öteleri var, Þarktan garba, sýðdan derine kadar. Karanlýk içinde kat kat karanlýk, Þehirde muamma binlerce varlýk. Ve evler... Nûr gibi parlayan evler, Gökyüzünden bile sanki bir devler. Ýste iþte orda, nûrdan kandiller, Allah’ý dilsizce zikreden diller; Sessizce (Sonsuz)u haber veriyor, (Meçhul)e görünmez bir yol seriyor.
Ankara, Temmuz 2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
sır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.