KİMİN UMRUNDA.(TAŞLAMA.)

Uyuya uyuya vekillik yapar.
Liderin emrinde, oyunu atar.
Demokrasi derler, bunun adýna.
Milletin dertleri, gelmez aklýna.

Menfaat uðruna, mahkumdur çoðu.
Layýk olmayanlar, kapmýþ koltuðu.
Halk iradesiymiþ, bunlar hikaye.
Millet meclisinde, her gün takkiye.

Yasa anayasa, onlara olsun.
Saltanat gemisi, servetle dolsun.
Ýþsizsin yoksulsun, sen teba kulsun.
Ýsterse açlýktan, miden burkulsun.

Emekli feryatta, yetmiyor diye.
Esnaf iflas etti, bitti sermaye.
Çiftçiler icrada, tarlalar gitti.
Memur, iþçi derki, yettiyse yetti.

Muhalif basýný, ezdi susturdu.
Askere yargýda, suçu kondurdu.
Açýlým deyince, hain kudurdu.
Þehit anasýna, saç baþ yoldurdu.

Ey millet hakkýný, aramalýsýn.
Bunun hesabýný, sen sormalýsýn.
Hak hukuk adalet, nerede devlet.
Bir daha kazansýn, kopar kýyamet.

Baþkanlýk istiyor, krallýk gibi.
Yokmu bu milletin, gerçek sahibi.
Dini siyasete, alet ettiler.
Arka bahçelere, tohum ektiler.

Hocadan icazet, almadan olmaz.
Sandýða gidilse, saltanat kalmaz.
O zaman açýlýr, eski defterler.
Kalmaz etrafýnda, akýl verenler.

Türkmendaðlý yeter, bitir þiirini.
Bu ülke yaþýyor, fetret devrini.
Bunlardan kurtulmak, ancak sandýkta.
Memnun olanda var, kimin umrunda.
HÝLMÝ CAN.
22.NÝSAN.2010. (2696)


Sosyal Medyada Paylaşın: