Âşıklar Hakk'a Vardılar
Hakk’ýn ocaðýna vasýl olanlar,
Kanmayýp çiðlere piþip gittiler.
Cihana þahitlik için gelenler,
Seyredip âlemi þaþýp gittiler.
Gördüler ki dünya kocaman bir han.
Ýmarý vakt-i Âdem’e dayanan.
El etek çekip bütün masivâdan
Fenadan bekâya koþup gittiler.
Hasîdi mekânýn büyüsü sardý.
Gurbete “Bu benim vataným!” derdi.
Âlem-i Bekâ’yý âþýklar gördü.
Ovalarý, daðlarý aþýp gittiler.
Gönül erleri Rab od’una yanar.
Ateþe düþse de yaþayanlar var.
Külden ötelere yol bulan onlar.
Nebi’nin peþine düþüp gittiler.
Gafiller onlarý garip bilmiþti.
Eller sað sandýlar, onlar ölmüþtü.
Vuslatýn müjdesi çoktan gelmiþti.
Halk içre bir dem dolaþýp gittiler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice eğilmez kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.