diyorsun ki bana gel yýkýlsa dünya kopsa deniz savaþlar çýksa yine gel hastaneler dolsa dermansýz hastalýk yaðmalar çýksa kýran kýrana eþkiyasý artsa bu þehrin diyorsun ki gel
mendil açsan yere olsan bir dilenci intiharý düþünsen her an ve açlýðý öfkesi dinmesede ruhunun cinnet geçirsende bir gece ansýzýn kayýþýný koparsan da zincirlerinin diyorsun ki gel....
ceset kokusu sinse rüyalarýna kaybetsen güneþi bulutlarýn arasýnda þikayet dilekçeni yazmadan daha mülteci ruhuna namus adýna dökülse günahlarýn diyorsun ki gel
yansan ateþten bilsen ki ölsen bir gece ansýzýn çýldýrmak üzereyken bitse de umudun tükense sevgin yazmasa da kalemin ve olmasa rengin topla orospu bohçaný bir cinayete kurban gideceðini bilsen de gel...
S.B
NOT: FOTOÐRAF DÜZENLEME MODEL BEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
krizalitskristalin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.