Karanlýðýn gözlerini baðladým
Þimdi bütün ýþýklar mavi
Yanmaya görsün insan
Feleði bir þaþarsa;
Farký yok mavinin kýrmýzýnýn
Rengi tektir karanlýðýn…
Bir kuþ gibi havalanýnca gönlüm
Konabileceði bütün dallarý kýrdým
Güldüm gelinciklere
Güllere sadece aðladým
Özlemenin bir adý da ölüm
Ben seni her özlediðimde öldüm
Tadý hep aynidir ayrýlýðýn….
Sen daha gelmeden gidiþinin yasýný tuttum
Boþ ver gülüm
Deli yüreðine çokça güvendim
Tanrýya iman edercesine
Sen baþkasýn dedim amma
Gönlüme yanýlma payý býraktým
Daha gitmeden
Gidiþinin acýsýný içimde yaþadým
Acýna alýþtým gülüm
Öldürmez gidiyorum deyiþin
Ýçtim kana kana an be an içimde yaþadým
Ne ki ?
Bir içim su ölüm dediðin
Yanmadýn nefesimde
Saymadýn dudaklarýmda yýldýzlarý
Korkularýmýzdan korktuk
Günahlarýmýzdan sakýndýk hep
Yüreklerimiz
Ellerimizde bir çocuðun tedirginliði
Yüreðim de beþ para etmiyor
Ne deyim…
Þimdi bilinen bir eski türkü dilimde
Ýçten içe mýrýldanýyorum seni özlerken
“ Bana göre yar mý yok
isterdim sen olaydýn”
Olmadýysan
Canýn sað olsun gülüm
Ben yasýný çoktan tutmuþtum ayrýlýðýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.