Ayný ana babadan, hemi kardeþ bir göbek... Dava kemik davasý, ýsýrýr elbet köpek.. Hem insanlar hem dünya,bölündü öbek öbek... Ýslam kardeþliðinden baþka çare mi var ki...?
Bizi birbirimize düþürmek için neler... Kimi günde beþ öyün, kimi acýndan meler... Sahil göründü derken,hain gemiyi deler... Baþýmýzda tefrika, baþka yare mi var ki...?
Millet birliðe hasret, bölük bölük bölündü... Nice batýl yollarda,göz kýrpmadan ölündü... Sað duyu devre dýþý,akýllar da çelindi... Yüz bin parça olduk ya,baþka pare mi var ki..?
Þehri Karakaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şehri Karakaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.