Ýns ve alemin içinde baþý bozuk
Saatlerim yorgun, zaman daðýnýk
Karanlýkta kalmýþ slüetim
Yere batýk ýslak gölgelerim
Terkisinde hayat þansý fazla yok
Hangi derede ýslanýr topraðým durur güle
Hangi yamaca yaslanýr ceylan böylece
Aklý evvelim güncelerde barýþýr dilim
Ve gölgelerim düþer yalnýzca içe
Derin bir okyanustur yüreðimde
Ýçinde cümle alem dolaþýr, yerleþir iç içe
Sen matruþkam, asil soyum batýksýn
Gözlerim dalgýn, yýpranmýþ halim
Hangi beden kendi hayatýný çürütür
Hangi ruh bedensiz emsali yürütür
Keskin bir kaçýþtý beni saran gölgeden
Býrakýr naþýný, dökülür damlasýna hayat
Sen bakýþlarýmda kör sancýlarým
Gönderimde dolanýr sana yatýk bulutlarým
Gecemi karartan eski bir zaman diliminde
Yalnýz bir iskelet dokunur, içimde yok bir ruh
Hangi bayrak vatanda dalgalanmaz
Hangi akýl aklý evvelden söz almaz
Þimdi düþ yakamdan girdabýma
Kollarým aþsýz, dilimse görgüsüz
Kaldýr benden dökülen tüm gölgeleri
Dokunsun saatlerin arsýz satýþlarý
Bað kýzýlý güneþin düþtüðü baþýma
Okunsun yalnýz düþen gölgelerime…
23-05-2010
Hayrettin