Ay ýþýðýnda altýn kumsalý, Þafakleyin, çýð düþmüþ yapraklarda yakamozlarý, Göremeyen çocuk: -Ana! Diyor annesine. -Gözlerim bir kere görse, uyurken bile kapamam kirpiklerimi. Bir daha açýlmaz korkusu ile…
Sabri TEMEL (1995)
Sosyal Medyada Paylaşın:
sabri34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.