Kývrýla kývrýla Sinsi baþýný çýkarýp Nasýl da sardý benliði. Aðaran gün utandý Çevirdi yüzünü, Iþýk aðladý. Bir saða bir sola Sallanýyor beden. Anlamsýz gülüþler, Dudak kývrýmlarýnda. Gözlerin yuvasý Arýyor kimliðini. Yaðmuru bekliyor ruh Arýnsýn diye, Yaðmýyor yaðmur. Dualara çýktý insanlar, Ellerinde çatlak kupalar Dolar gibi yapýp Kandýrýyor elleri. Bekliyor boþ yere Çorak toprak, Güneþten önceki serinliði. Rüzgar gelse Oturup yanýma Anlatsa gözyaþýnýn derdini. Gülse daðlar, Bize yazýldý o hikaye Ama demem, diye. Kýr çiçeðindeki çiy Saklansa utancýndan, Çýkmasa ortalýða. Bir adým atýyor kadýn, Diðeri çýkamýyor ayaðýnýn. Eli yüzü çamur içinde... Duada herkes yaðmur diye. Yaðsa yaðmur Aklansa dünya. Yerlerde sürünen güller, Aðlar neden diye. Akgüvercinlerin kanadý Çamura mý bulandý ne? Hadi, n’olur yaðmur Gel artýk Karýþ gözyaþlarýma... Daha ödeyecek neyim var? Sessizliðin korkutuyor; Bakýþlarýn, duruþun... Uzak dur benden! Yalnýzlýðým çaresiz, Tenim ürkek. Aysbergi kim ters çevirdi? Neden herkes bir yana gitti? Bu omuzlara bu yük, aðýr! Siyah, içinde mi evrenin; Evren mi siyahýn içinde? Ruha eþ ruh, nerde? Neden eller kitlendi? Neden gözlerin altý çökük? Neden siyah-beyaz oldu düþler? Kývrýl, kývrýl ey kurtçuk! Gir elmanýn içine, Ýçin için tüket. Çýkma dýþarý, Uzatma baþýný, Yok etme yeþili-alý Ve de sevdayý. Hadi n’olur yaðmur, Yað artýk! Tükendi canlar, Bitti düþler, Eridi umutlar, Eðildi baþ, Büküldü diz. Þu duvarýn dibine Çöktü canöz. Karýþýr gözyaþlarý, Tutuþur eller, Yalvarýr diller. Batar güneþ, Biter gün...
2 .7. 2007 SERAP ÖZALTUN Sosyal Medyada Paylaşın:
serap hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.