Doðum günümde ölmek isterdim anne,
Bir cemre gibi düþmek geleceðe
Kalemin kaðýda yazmasý gibi sevmek isterdim
Yaðmur damlalarýný biriktirmek isterdim avuçlarýmda
Her biri gözyaþý gibi düþmesin diye topraðýma.
Düþünmek isterdim sevmek ne demek diye…
Bir tiyatro sahnesinde izlemek isterdim hayatýmý perde perde…
Ve her seferinde gülmek isterdim çaresizliðime…
Tebessüm olmalýydým aðlayan bir bebeðin gözlerinde
Ve bilmeliydim hayat ile yaþam arasýndaki ince fark nedir diye?
Anlatabilmeliydim derdimi ve söz olmalýydým söylenemeyen cümlelere…
Hasret olmalýydým bir anne ile yavrusu arasýnda
Uzaklaþtýkça perçinlenen sevgi olmalýydým aslýnda
Bir kaldýrým mühendisi olmak isterdim anne
Okuyup saçlarýmý aðartmak yerine
Hayatý anlamak isterdim öylesine…
Bulutlu bir gökyüzünde süzülmeye çalýþan güneþ ýþýðý olmalýydým.
Mücadelesi olmalýydým ekmek parasýnda sýkýntýlý bir babanýn
Bu sayede üzmezdim her þeyi isteyip düþlerine.
Bir yýldýz gibi güneþe aþýk olmak isterdim
Karanlýk ile aydýnlýðýn savaþýna kanmadan aydýnlýðý beklerdim…
Seni yalnýz býrakmak istemezdim anne
Ama ölüm böyle bir þey iþte.
Elimde olsaydý
Öldüðüm gün tekrar doðmak isterdim anne…
YýLdýz’M...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.