YUH SANA!..
Tek celsede hükmümü veriyorken gözlerin;
Dur demeyi kâr sandýn durdurursan yuh sana…
Ruhumu taþ yataða seriyorken sözlerin;
Sor demeyi kâr sandýn sordurursan yuh sana…
Tanýmasan kendimi bir kibritle yakardým;
Emreylesen Aðrýya, Erciyese çýkardým;
Yýk deseydin þu þehri baþtan sona yýkardým;
Vur demeyi kâr sandýn vurdurursan yuh sana…
Kalbim ceylan yavrusu gezinirken daðýnda;
Hangi sevda nam salar böyle civan çaðýnda;
Bende güller diyarý sen git kahpe baðýnda;
Yor demeyi kâr sandýn yordurursan yuh sana…
Karar verdim son olan nefesime uyarak;
Uzaklardan sevdamýn çýðlýðýný duyarak;
Þu idam sehpasýna yüreðimi koyarak;
Kur demeyi kâr sandýn kurdurursan yuh sana…
Adýn ile baþlayan harflerin düþman þimdi;
Dilde zikir eyleyen heceler piþman þimdi;
Kalbime tesellidir takýlýp düþmen þimdi;
Dur demeyi kâr sandýn durdurursan yuh sana…
Ali ALTINLI – 15/06/2010
Saat: 19:43
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.